فرعون بسیار مشهور مصر به فرانسه سفر میکند!
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۵۴۶۵۸
فرانسه قصد دارد، تابوت چوبی رامسس دوم و 180اثر تاریخی دیگر متعلق به مصر باستان را در نمایشگاهی بینالمللی به نمایش بگذارد
خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ فرانسه از هفتم آوریل تا ششم سپتامبر سال جاری میزبان نمایشگاه "رامسس طلای فراعنه" خواهد بود. این کشور برای هرچه بهتر برگزار شدن نمایشگاه مذکور در نظر دارد تا برای اولین بار بعد از 47 سال، تابوت چوبی نقاشی شده متعلق به رامسس دوم ملقب به «رامسس کبیر» به پاریس منتقل کند تا علاقهمندان امکان بازدید از آن را پیدا کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تابوت رامسس دوم طی 45 سال گذشته، بیشتر روزهای خود را در «موزۀ ملی تمدن مصر» در شهر قاهره سپری کرده است.
تابوت این فرعون قدرتمند مصری از سلسلۀ نوزدهم فراعنه که حکومتی به طول 67 سال داشت و جزوء جنگجویان بزرگت تاریخ محسوب میشود، نخستین بار در سال 1976 برای برگزاری نمایشگاهی مشابه به شهر پاریس آمده بود تا گردشگران از آن بازدید کنند.
نقش تابوت مذکور به شکل بدن فرعون کندهکاری شده است و جزئیات پیکر رامسس از جمله بافت ریشش نیز روی آن نقاشی شده است! تابوت بدنهای از جنس چوب سرو دارد.
تابوت رامسس در قرن نوزدهم میلادی طی حفاریهای باستانشناسی در مصر کشور شد، پیکرۀ آن رامسس را در حالی نشان میدهد که دو دست را روی سینه قرار داده است، عصا و شلاق مخصوص فراعنۀ مصر را نیز در دست دارد.
فرانسه قصد دارد در این نمایشگاه میراث فرهنگی و تاریخی، 180 اثر دیگر از مصر باستان را هم کنار تابوت رامسس دوم به نمایش بگذارد.
براساس گزارش یورونیوز مسئولان برگزاری این نمایشگاه قصد دارند با استفاده از فناوری واقعیت مجازی کاری کنند تا بازدید کنندگان نمایشگاه امکان تجربۀ مجازی حضور در مصر باستان را نیز داشته باشند.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: باستان شناسی فرانسه مصر موزه نمایشگاه موزه لوور فرعون کانال سوئز اهرام مصر فراعنه مصر باستان اهرام ثلاثه تاریخ مصر علم تاریخ رامسس دوم تمدن مصر رود نیل اشیاء باستانی رامسس دوم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۵۴۶۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«بهاربد»؛ جشنی قدیمیتر از بعثتِ زرتشت
پانزدهم اردیبهشت مصادف با جشن «بهاربد» است؛ روزی که هم بهار به نیمه میرسد و هم بنابر روایتی همزمان با بعثت زرتشت است. هرچند در حال حاضر شاید کمتر کسی از این مناسبت خبر داشته باشد.
به گزارش ایسنا، درست پنج روز بعد از جشن «چله نوروز» که البته همین مناسبت هم تنها در برخی نقاط مرکزی کشور از جمله کرمان و شیراز به شکل رسمیتر برگزار میشود، جشن «بهاربد» فرا میرسد؛ مناسبتی کهن که به سختی میتوان رد پای مشخصی از آن حتی در میان مقالات و مطالعات پژوهشگران یافت.
در ایران باستان تقویم بر اساس گاهَنبارها رواج داشته و مردم بر اساس آن آغاز و میانه هر فصل را جشن میگرفتند. جشنهای گاهنباری، ادامه و بازماندهای از نوعی تقویم کهن در ایران باستان است که طول سال خورشیدی را نه به دوازده ماه خورشیدی، بلکه به چهار فصل و چهار و نیم فصل تقسیم کردهاند و هر یک از این بازههای زمانی، نام و جشنی ویژه به همراه داشته است.
در پانزدهم اردیبهشت ماه نیز جشن «بهاربد» و زمان گاهنباری به نام «میدیوزَرِم» به معنای میانه فصل سبز برگزار میشده است. یکی از نکات مهم درباره جشنهای ایرانی، وابستگی آنها با امور کشاورزی بوده است. روندی که از یک سو به کاشت، داشت و برداشت کشاورزان کمک میکرده و از سوی دیگر بهانهای برای شکرگزاری نعمتهای پروردگار از جمله رُستنیهای زمین بوده است.
سال گاهنباری از نخستین روز تابستان آغاز شده و پس از هفت پاره زمانی، یعنی پایان سه فصل و چهار میانه فصل، به آغاز سال بعدی میرسیده است. پایان بهار یا آغاز تابستان مانند دیگر فصلها، دارای جشن گاهنباری نبوده و تنها به عنوان جشن آغاز سال نو به شمار میرفته است.
از سوی دیگر بخشهایی از کتاب زادسپرم (کتابی تألیف شده توسط یکی از پیشوایان زرتشت) به جز اشارههای کوتاهی که به تاریخچه و رویدادهای زمان زرتشت میپردازد، بعثت او به پیامبری را نیز به میانه بهار یا «بهاربد» نسبت میدهد. جشن «بهاربد» که از بزرگترین و مهمترین جشنهای ایرانیان است و حتی پیش از رواج دین زرتشتی در عصر ساسانی نیز برگزار میشده است.
آخرین سند مکتوب از برگزاری جشن «بهاربد» در گزارش کوتاه و مهم ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه آمده است. او در این گزارش به اهتمام فراوان مردم برای برگزاری جشن «بهاربد» اشاره کرده است و همین موضوع بیانگر اهمیت چنین جشنی در ایران باستان است. جشنی که احتمالا برخی بعد از خواندن این گزارش تازه به وجود آن پِی ببرند! درحالی که به نظر میرسد احیای چنین مناسبتهای اصیلی بتواند رد پای مناسبتهای وارداتی را کمرنگتر کند.
پینوشت: در بخشهایی از گزارش از کتاب «جشنهای ایرانی باستان» نوشته محمدحسین موسوی استفاده شده است.